Кораб
поглед од друг агол на највисокиот врв на истоимениот планински масив и четвртата највисока планина која се наоѓа целосно на Балканскиот полуостров, со висина од 2.764 метри.
фотографија и снимка Сајковски М.Дејан
Изложба во рамки на манифестацијата „Го градам мојот град“ – 2020
Детскиот културен центар „Карпош“ и оваа година традиционално, во чест на градот Скопје ја организира манифестацијата „ГО ГРАДАМ МОЈОТ ГРАД“-2020, манифестација посветена на најмалите од предучилишните установи.
Оваа манифестација има за цел да ги истакне детските творечки способности, детската креативност, а воедно и поопширно да ги запознае децата, колку големо значење има празникот 13 Ноември за градот Скопје.
Поради ситуацијата во која се наоѓа нашиот град Скопје и државата, решивме манифестацијата да ја одржиме на поинаков начин.
Поради ситуацијата во која се наоѓа нашиот град Скопје и државата, решивме манифестацијата да ја одржиме на поинаков начин.
На наша покана децата од скопските градинки од поголемите групи направија макети со значајни објекти од градот Скопје. Објектот кој го одбраа да го изработат е по нивен избор. Градежниот материјал што го користеле децата за макетите е исто така по нивен избор и може да користат се што сакаат и сѐ што нуди природата.
Децата за изработка на макетите употребиле природни материјали, лисја, каменчиња, дрвцa, употребиле, боици, картон и друг прибор, а не ги изоставиле ни зрнестите продукти како што се леќата, оризот и зрна грав. Од сите овие работи произлегоа навистина прекрасни макети со градби, кои не би поверувале дека можат да ги направат деца од 4, 5 и 6 години.
Покрај макетите добивме и фотографии од изработката на макетите односно фотографии како децата внимателно и посветено ги изработуваат.
Идејата ни е сите творби од градинките да ги изложиме во дворот на центарот , да направиме изложба, а потоа и преку видео, со почеток во 11 часот ќе се прикаже на ФБ страната на ДКЦ „Карпош“ како и на YOU TUBE каналот на центарот.
Видеото од манифестацијата „Го градам мојот град “-2020 ќе се прикаже на празникот на градот Скопје 13 ноември (петок), со почеток од 11.00 часот.
За градинките учесници на оваа манифестација предвидени се симболични подароци во знак на благодарност и соработка.
Голем Кораб 2764м
Голем Кораб 2764м
Највисокиот Македонски планински врв Голем Кораб 2764м – Поглед од 150метри висина
Фотографија Сајковски М. Дејан
Фотографија Сајковски М. Дејан
Интервју – Културолошка иницијатива “5 до 12”
Колку доцна е предоцна за културна ренесанса? Веројатно никогаш. Таа непрестајна борба на идеали, предизвици, како вечната, непресушна борба на доброто и злото. Во овој свет во кој малку се подизгубиле вистинските вредности, секој восклик, секое жарче кое тлее е доволно за повторно да се распламти културниот оган. Дури и ако тоа се случува „5 до 12“ што би рекле ние. Споени од љубов, но споени и од нужност, под едно метафорично име, членовите на културолошка иницијатива „5 до 12“ веќе извесен период, со сите свои креативни сили се борат ова „5 до 12“ да не биде предоцна.
Елементал: Иако метафората е очигледна, зошто 5 до 12?
К. И 5 до 12: „Називот „5 до 12“ затоа што може да се аплицира во многу сфери во нашето општество и да одговара, за жал. Нашето општество е навикнато да функционира правејќи работи „5 до 12“, па затоа одлучивме да го вметнеме тој назив во нашето име, но исто така бидејќи е крајно време, е „5 до 12“, да се преземе нешто конкретно и директно во нашата култура, во нашето живеење и постоење во нашиот град и држава, да се променат работите на подобро за да можеме тука сите заедно да твориме и создаваме.“
Елементал: Кои се „КИ 5 до 12“?
К. И 5 до 12: „К.И. 5 до 12 се млади дечки кои функционираат под капата на здружението НАТГ (Независна Аматерска Театарска Група) „Аматер“, започнавме само тројца, Јован Цветкоски, Ристе Лекоски и Јаков Јованоски, па оваа година се приклучија Илија Левески, Димитар Поп-Стефанија и Христијан Томевски кои ја предводиме оваа иницијатива, но секако дека имаме дополнителна помош од многу други луѓе, соработници, помагатели, пријатели, нашите драгоцени волонтери итн. “
Елементал: Знам дека сте цел еден ансамбл од карактери, но како ја разбирате културата, индивидуално и како колектив?
К. И 5 до 12: „Навистина ние сме сите различни карактери и секој во некоја одредена област творел и дејствувал, па сме се здобиле со најразлични искуства и вештини, иако најстариот член има 26 години, сепак зад нас стои големо искуство, бидејќи сме се нашле и споиле од најразлични сфери, музика, театар и филм, информатика, дизајн, архитектура, едрење, волонтирање во најразлични организации, но сепак нас нè спојуваа тоа што сме истомисленици, така што секој со своето индивидуално искуство дошол до нашето колективно размислување дека културата е начин на однесување, начин на живот и е од есенцијална важност да се бориме Охрид да стане град на европска култура, бидејќи е град со толкаво културно богатство и наследство кое некако цело време паѓа во сенка на матните игри на едно летаргично општество. Затоа и целта која нè спојува е дека со културна револуција ќе стигнеме до еволуција на културата.“
Елементал: Колку време постоите како културен колектив и што успеавте да организирате досега како иницијативи, настани?
К. И 5 до 12: „Здружението НАТГ Аматер постои веќе 7 години, но конкретно со Културолошка иницијатива 5 до 12 започнавме летото 2019-та, така што ова лето ни беше втора година, моментално се спремаме за програмата за 2021-та, но секако можеме да кажеме дека во овие две години успешно беше реализирана програмата содржана од настани од најразлични категории: работилници за фотографија, сликање, актерска игра, модерен и народен танц; театарски претстави и перформанси, музички концерти, спортско-рекреативни настани, социјално-друштвени настани, поетски читања, литературни промоции, Stand up настапи, промоција на староградска музика, tech talk, еко-трибини, еко-акции, хуманитарни акции, изложби, проекција на филмови итн. “
Елементал: Веројатно ќе е тешко да изберете, но што за вас претставува најголем успех од сето она што успеавте да го направите во изминатиот период?
К. И 5 до 12: „Ние секако дека сме горди на секој настан којшто ќе го организираме, но на пример оваа година сме особено горди на тридневното отворено кино со автомобили Drive-in Cinema Film Flow, поради тежината која ја носи овој настан, самите подготовки и организација на настан од ваков тип. Но, секако би го издвоиле и настанот „Ој љубов, љубов“ староградска пловидба со Ансамбл Билјана, тоа е нешто за кое долго ќе се раскажува, поради енергијата која ја имаше овој настан, убавината, и целата историја и тоа културно богатство и традиција која ја имаме и треба да ја негуваме, спакувани во една убава приказна која на возрасните ги враќа во минатото и традицијата на градот Охрид, која тогаш се случувала секојдневно, а со младите го дополнува спојот на традицијата и иднината која ќе ја пренесува оваа приказна. Најгорди од сè сме, колку навистина им значат на луѓето овие настани и работите кои сакаме да ги направиме, искрено за нашиот град.“
Елементал: Што е направено и што се обидувате да направите за тој глас да почне да допира подлабоко во сржта наместо да ја дразни површината?
„Работата е во тоа што ние имаме цел од која не се откажуваме, колку и да наидеме на пречки не се демотивираме, напротив излегуваме посилни на крај. Се бориме искрено, отворено, бараме, тропаме на врати зад кои има луѓе кои можат директно да помогнат и променат нешто и од тоа не се откажуваме. Најголемата цел кон која се движиме и веќе тоа е кажано јасно и гласно од наша страна е креирање, создавање, градење на еден Младински Културен Центар во Охрид, кој ќе функционира под капата на младите, независно, и најмногу за младите и за целото општество. Голема штета е што досега нема таков младински центар каде младите ќе можат да се соберат, да творат, да функционираат.
Тоа е примарната и основната работа за која се бориме, од која ќе произлезат многу позитивни работи кои ќе придонесат и во општеството.“
Елементал: Какво културно скокоткање подготвувате следно?
К. И 5 до 12: „Сега се подготвуваме за наредната година, но и подготвуваме настани кои би се правеле и преку целата година, но за жал целата ситуација со пандемијата го забавува тој процес и не знаеме како ќе се одвиваат тие работи, исто така сме вклучени во еден интересен настан, проект за еден гениј, кој ќе се случи во декември и ќе биде маестрално, но да не откриваме повеќе. Што се однесува до нашите акции, се фокусираме на планот за МКЦ, простории каде ќе може иницијативата да функционира и програмата за наредното лето, но и доста други идеи и акции кои за брзо ќе осамнат насекаде и ќе го разубават нашиот град.“
Елементал: Ако утре ви дадат волшебно стапче и можност да смените само една работа, културно, уметнички … што би било тоа?
К. И 5 до 12: „Доколку имаме волшебно стапче за да смениме една работа, културно, уметнички, ние без размислување би го изградиле најреномираниот по најдобри стандарди и најуникатниот Младински Културен Центар во светот!
Културата расте со младите!“
автор: Мишел Наумоски
Man on the Hill.
Снимка на преубавиот Корабски предел и на Врвот Шупља Стена.
Снимка-Сајковски М. Дејан
Шупла Стена – 2.431 м.
Шупла Стена – 2.431 метар
Се наоѓа во средишниот дел на планината Кораб на главниот срт, во непосредна близина односно на самата гранична линија меѓу Македонија и Албанија. Според местоположбата на врвот Шупла Стена се наоѓа на координатите 41°43’29” северна географска широчина и 20°31’06” источна географска должина.
Шупла Стена се одликува со многу величествена глетка, каде источната падина е многу грамадна и огромна, прошарана со бујна трева и сипар од ситни раздробени камења, додека западната е стрмна пресечена карпа при што сртот на самиот врв е многу тесен, карпест и раздробен односно испресечен сo провалии од двете страни.
Дел од овој прекрасен Корабски врв може да се види од следните слики
фото Сајковски М.Дејан
Релапс – изложба на Иван Ивановски
Како што вели еден голем канадски теоретичар на културата и медиумската сфера, како и во реалноста, така и метафорично, погледот во ретровизор никогаш не е едноставно ретроспективен поглед, туку на еден чуден начин, е поглед наназад за да се види што доаѓа, или можеби нешто што забрзано ни се приближува за да не престигне.
Во услови на развиен страв од новиот бран на епидемијата, блокирана имагинација и очекувани економски, социјални последици, изолацијата не исправа пред предизвици за начините кои ќе се гради иднината.
Преку сликите мислиме, на поинаков начин.
„Сликата е феномен кој на различни начини ја разрешува и/или комплицира нашата релација со стварноста, како некаква мапа за ориентација или како параван зад кој се скрива нешто.“ – вели Владимир Јанчевски
Од ателје, кон каталогот, во галерија и назад.
До следниот пат.
Но, никогаш не е исто.
Во фрагменти, на површината, на маргините.
Позадината е цврста, просторот стабилен.
Фигурите се флуидни, се разлеваат како флеки.
Кратки наслови, јазичен јаз.
„Изложбата насловена „Релапс“, е сложена целина од составена од неколку серии слики во различни формати кои на интересен начин се испреплетуваат на галериските ѕидови, но особено преку специфичното фрагментирање во каталогот. Иван Ивановски поставува едно клучно прашање за позицијата на човекот во урбаната средина, како маргинален елемент, за дезориентацијата, за обидите да се разбере времето во постисториската сегашност. И секако за аналогната слика во дигиталниот свет, која се спротивставува на својата одамна најавена смрт, и е во активна релација со други слики, асоцијативно градејќи јазик кој ја прави видлива нашата дехуманизација, но истовремено и се спротивставува преку психоделична разиграност на елементите“ – Владимир Јанчевски, Фрагмент
Без поздравна реч, без церемонии. Со почитување на протоколите, со физичка дистанца и маски, да се обидеме да ја надминеме менталната дистанца и маската на дезориентираност.
По разгледувањето на изложбата ќе можеме да се запрашаме, да прашаме, да поразговараме за делата, да размислиме што сме виделе, на кој начин не допира и не засега, да напишеме коментар, да се потсетиме на претходните изложби, да ги лоцираме „Симптоми“, да „Издишеме“, да чуеме „Шум“, да ги откриеме навреме „Пулмоналниот јазол“, да го вратиме филмот наназад, за да можеме да претпоставиме и да до доживееме она што ќе следува во 2021 година.
03 – 13 ноември 2020 година
Галерија МКЦ, Скопје
Куратор: Владимир Јанчевски
„Состојби на Флоресценција“ – изложба на Лида Шерафатманд и Милко Нестороски
„Состојби на Флоресценција“ е насловена изложбата на Лида Шерафатманд и Милко Нестороски што вечерва беше отворена во Центарот за култура „Браќа Миладиновци“ во Струга.
Во делата што ги прикажуваат уметниците, како што посочија, изразуваат состојби во кои допира нашиот потенцијал кон бесконечното. Зборот „флоресценција“ , појаснија, се однесува на цветање и повикува за состојбата на процвет во нас луѓето дури минуваме низ најразлични животни услови и предизвици.
– Во природата секогаш постои состојба на транзиција и цветање, па и додека работите минуваат низ еден видлив процес на распаѓање. Цветањето станува возможно во секоја ситуација, без оглед дали таа е пријатна или тешка. Kога посегнуваме кон креативната интелигенција и неизмерниот простор на срцето и душата, ни се овозможува да се движиме напред и да се спротивставиме на стагнацијата, а флоресценцијата станува возможна како за поединецот, така и за колективот, велат Шерафатманд и Нестороски.
Лида Шерафатманд е призната светска уметница, која две години живее и твори во Струга. Одлуката да живее во градот на мостовите ја донела по учествово на симпозиум во Струга, од каде произлегла љубовта кон езерото и лебедите.
– Струга ја поттикнува мојата креативност, можам да се концентрирам, да читам книги да прошетам кога сакам. Се инспирирам. Прирорадата е преубава, тивко е, воздухот е свеж. Многу сум задоволна, рече Шерафатманд.
Нестороски е млад струшки уметник. Најчест мотив му е прашањето за природата на уметноста и творечкиот нагон. Преку слика ја бара улогата на уметноста во човечката цивилизација, од каде произлегува потребата од уметност и која е нејзината основна намена или зошто уметност.
Шерафатманд и Нестороски се основачи на уметничкото движење „флоресценсизам“, кое е основано во текот на пандемија со коронавирусот. Изложбата „Состојби на Флоресценција“ за јавноста ќе биде достапна до 8 ноември.
превземено од МИА, од Слаѓана Стојкова-Костоски
Црно-бел панк-рок Токио
Наспроти илијадниците живописни, неонски фотографии од Токио, изминатава декада се појави уникатна црно-бела и дефинитивно панк-рок визуелна документација на најголемиот град во светот. Првично како хоби во 2008 година, Татсуо Сузуки почнува да ги замрзнува инстинктивните емоции на случајните минувачи и како секој уличен фотограф се обидува да ги предвиди убедливите решавачки моменти.
Повеќе од една деценија Сузуки го документира животот на улиците на Шибуја, Шинџуку, Коенџи, Јококама, Ота и Готанда креирајки портрет на современо Токио. Но, градот е таму некаде во позадината. Во фокус се портретите, продорни и таинствени; на повеќето од субјектите може да им се почуствува и здивот што ги прави интимни, а погледот кај повеќето укажува дека Сузуки за моменти им ги прекинува мислите. Диверзитетот на луѓето е разнобоен иако самите фотографии се црно бели.
Фотографиите на Сузуки се секако лична документација на напнатоста и затегнатата атмосфера својствени за родниот мегаполис.
автор:СГ
